26/09/2014

Οι πολιτικοί δεν πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις στην βάση μιας συναισθηματικής αντίληψης των ιστορικών εμπειριών τους. Αφετηριακό σημείο κάθε απόφασης θα πρέπει να είναι ένα καλύτερο μέλλον για τις γενιές που ακολουθούν. Η πολιτική πρέπει να προτείνει λύσεις οι οποίες αν αδικούν τους σημερινούς, διορθώνουν τη ζωή αυτών που θα έρθουν.

Η διαχείριση της κρίσης στην Ουκρανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση δυστυχώς φανερώνει τις ιστορικές ανασφάλειες, τα στερεότυπα, και τολμώ να πω και τα αρνητικά συναισθήματα που κουβαλούν (δίκαια ή άδικα δεν εξετάζω) πολλοί Ευρωπαίοι για την Ρωσία. Εξού και όπως έχω επαναλάβει πολλές φορές η ευρωπαϊκή πολιτική είναι μυωπική απέναντι στην Ρωσία. Και αδιέξοδη εκ του αποτελέσματος.

Η σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωση με την Ρωσία πρέπει να προωθεί την συνεργασία και όχι την όξυνση. Τη συνεργασία κάτω από συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Από την άλλη η Ρωσία πρέπει να διαχειριστεί το εκτόπισμα της προκειμένου να καταστεί στρατηγικός εταίρος.

H παρέμβαση μου έγινε χθες στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Euronest μετά από προηγούμενες παρεμβάσεις Ευρωβουλευτών, κυρίως από χώρες της ανατολικής Ευρώπης, οι οποίοι ήταν κάθετα τοποθετημένοι ενάντια στην Ρωσία.